Gdy w maju 1960
r. otwarto Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego w Nowej Słupi, teren
wokół niego stał się wkrótce miejscem prowadzenia doświadczalnych badań nad
wytopem żelaza. Interdyscyplinarnym zespołem kierował prof. Mieczysław Radwan,
który pierwsze eksperymenty zorganizował tu już w 1961 r. W pracach nad
odtworzeniem starożytnego procesu dymarskiego brali udział m.in. pracownicy
naukowi AGH oraz krakowscy archeolodzy – Kazimierz Bielenin (wkrótce stał się
najwybitniejszym badaczem zagadnienia) i Elżbieta Nosek. Coroczne doświadczalne
wytopy z czasem przerodziły się w dużą imprezę popularyzującą dziedzictwo starożytnych
hutników – Dymarki Świętokrzyskie. Ich pierwsza odsłona miała miejsce w 1967 r.
Poniżej pierwsze
eksperymenty w Nowej Słupi (prawdopodobnie rok 1961) na zdjęciach Dobrosława
Kostkowskiego (dzięki uprzejmości Wojtka Mazana).
 |
| Nowa Słupia; drugi od lewej (w białym uniformie) K. Bielenin. |
 |
| Nowa Słupia; prof. M. Radwan i E. Nosek. |
